Od autora

Od początku roku publikuję w odcinkach opowiadanie „Reguły gry” z gatunku fikcji politycznej. Opowiadanie jest wyrazem wyobrażenia autora, jak może rozwinąć się sytuacja polityczna kraju, gdzie ma miejsce dziwna (a może tylko nietypowa) rywalizacja między obozem rządzącym a opozycją. Jeśli nie czytałeś/czytałaś wcześniejszych odcinków, to dobrze zrobisz, zaczynając od samego początku. Dopiero wtedy opowiadanie nabiera … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
1Shares

Reguły gry. Opowiadanie “political fiction”. Odcinek 11: Nowi Kreacjoniści

Podniecony głos pomagiera wyrwał sędziego z nastroju uniesienia. Skoncentrował się. W głębi równiny po prawej stronie jest najwięcej akcji. Czy widzi pan, panie Sędzio, tego niskiego, krępego faceta siedzącego na czarnym koniu? – Szczerbatemu udzieliło się napięcie rozwijającej się akcji. Mówił szybko wskazując ręką miejsca działań. Widzę doskonale! – odkrzyknął Sędzia po przyłożeniu lornetki do … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
1Shares

Reguły gry. Opowiadanie “political fiction”. Odcinek 10: Przygotowania

Wiem już z grubsza, o co chodzi – rzucił sędzia dyskretnie wypluwając w chusteczkę drobiny pyłu unoszące się obficie w powietrzu . Teraz proszę mnie objaśnić co do rozkładu sił na polu walki. To znaczy, chciałem powiedzieć, na stadionie – Sędzia wahał się, czy użyć terminu czysto sportowego czy też skorzystać z realistycznego opisu tego, co roztaczało się … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
1Shares

Reguły gry. Opowiadanie „political fiction”. Odcinek 9: Ocena sytuacji

Cholera, jak tu się rozeznać, kto reprezentuje jakie barwy? Jakie to są zespoły? Przydałby się jakiś program igrzysk, gdzie możnaby znaleźć takie informacje – Sędzia zaczął głowić się, jak rozwiązać problem identyfikacji zespołów. Nie musi pan zgadywać, która partia jest która. To widać jak na dłoni – Sędzia usłyszał poniżej platformy spokojny męski głos. Popatrzył … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
1Shares

Reguły gry. Opowiadanie “political fiction”. Odcinek 8: Miejsce

Miejsce rozgrywek pojawiło się nagle za krawędzią lasu w postaci nieskończonej równiny stanowiącej dno niecki, na której podwyższonych krawędziach widoczne były prace ziemne i budowlane. Była wczesna godzina ranna. Chłodne i czyste powietrze stwarzało doskonałą widoczność. Słońce stało już wyraźnie nad horyzontem oświetlając równinę i obrzeżające ją wzniesienia terenu, za którymi widniał kontur  lasów. Bezmiar równiny i … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
19Shares

Szybki komunikat od Wiktora

Poważne pisarstwo autora blogu omalże zepchnęło Wiktora w stan śpiączki letniej. Przebił się jednak z komunikatem o stanie spraw. Nie ze mną takie sztuczki, Bruner! – determinacja przebijała w jego głosie. Nie uda ci się zamknąć mi ust bylejakością stwierdzenia, że jesteś zajęty. Będę tak długo nazywać cię Brunerem, aż napiszesz o moich osiągnięciach w … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
1Shares

Reguły gry. Opowiadanie “political fiction”. Odcinek 7: Włamanie

Stukanie w drzwi obudziłoby zmarłego. Właściwie nie było to stukanie, ale łomotanie. Czego oni chcą o tej porze? Przecież to środek nocy! – Sędzia budził się z głębokiego snu. Późno położył się spać i marzył o długim śnie, nieprzerywanym przez mary nocne ani pijaków walących pięściami w drzwi. Siedząc na krawędzi łóżka przycisnął włącznik lampki … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
3Shares

Reguły gry. Opowiadanie “political fiction”. Odcinek 6: Przygotowania

To już dzisiaj – pomyślał Premier i wstał zza biurka, aby rozprostować nogi. Niepokój i troska mieszały się w jego głowie jak zupa gotująca się na wolnym ogniu. Miał wrażenie, że słyszy bulgotanie. Musiał przygotować się do największych rozgrywek w bieżącym sezonie. Wszyscy się przygotowywali. Założył krótkie spodenki, solidne ochraniacze na kolana i łydki, przez … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
1Shares

Reguły gry. Opowiadanie “political fiction”. Odcinek 5: Narada

Zaproszeni nie mieli pojęcia, czego naprawdę dotyczyć będzie narada u prezydenta ani jak długo będzie trwać. Wezwano ich w trybie pilnym bez bliższych wyjaśnień. Dowiecie się państwo na miejscu. Mogę tylko powiedzieć, że to bardzo ważne i poufne spotkanie. Nie mogę nic więcej ujawnić – sekretarka prezydenta mówiła przytłumionym głosem jakby bała się, aby jej nie podsłuchano. Na … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
13Shares

Reguły gry. Opowiadanie “political fiction”. Odcinek 4: Powrót

Na wysprzątanej klatce schodowej Rokpol poczuł nagle, że tam, w parku, stał się nieczysty. Wzburzone niedawnymi wydarzeniami myśli kotłowały się w jego głowie. Poczuł się głupi i nędzny. Jestem Hindusem z najniższej kasty społecznej – mamrotał do siebie niezrozumiale. Jestem nikim. Ty też możesz mnie kopnąć. Ni z tego ni z owego zaczął machać rękami … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
1Shares

Piekła ciąg dalszy

Zarzucono mi, że mój ostatni opis przedsionka piekła miał się nijak to rzeczywistości. Nie znaczy to, że piekło na ziemi nie istnieje. W tych dniach jest ono z pewnością w Adelajdzie, gdzie mieszka dostatecznie dużo ludzi, aby miało to znaczenie. Co z tego, że w Alice Springs w centrum Australii bywają wyższe temperatury, jeśli trzeba … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
1Shares

Reguły gry. Opowiadanie “political fiction”. Odcinek 3: Posterunek

Rokpol podniósł się z ziemi. Odczuwał ból w każdej cząstce ciała, szczególnie szyi. Powoli doszedł na brzeg stawu i przejrzał się w wodzie. Widział tylko odbicie niewyraźnej, poplamionej twarzy. Dotknął jej w kilku miejscach. To chyba krew, pot i ziemia – doszedł do wniosku. Ale mnie urządzili. Wszystko mnie boli, ale chyba nie mam nic złamanego. … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
2Shares

Przedsionek do piekła

Wasz rozgrzany korespondent australijski donosi: od dzisiejszej nocy, przez tydzień, przedsionek do piekła znajduje się w Adelajdzie. Przedsionek jest ruchomy jak ruchome święto. Najniższa temperatura nocą wynosiła 28.6 st. C, o godzinie 7.30 rano było to już 34 st. Zamiast mówić sobie „Good morning” ludzie pozdrawiają się „Hot morning”. Oczywiście ci, którzy przeżyli do tej pory. Mimo … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
17Shares

Reguły gry. Opowiadanie “political fiction”. Odcinek 2: Napad

Robiło się już ciemno, kiedy przyjaciele zdecydowali się rozejść. Rokpol udał się w kierunku najbliższego przystanku autobusowego. Nie miał samochodu. Oddał go do naprawy i przeglądu technicznego. Przechodził koło stawu parkowego, w których hodowano karpie królewskie, kiedy nagle otoczyli go ludzie w kapturach na głowach. Nie widział ich twarzy, lecz od razu ich poznał. Poczuł … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
1Shares

Reguły gry. Opowiadanie “political fiction”. Odcinek 1: Dyskusja

Rokpol nie tak wyobrażał sobie zakończenie dnia. Leżał w łóżku i leczył swoje obrażenia, ale bardziej niż ciało cierpiała jego dusza. Był przygnębiony i niepewny jak człowiek po głębokich przejściach, a przecież dopiero zaczął studia. Popatrzył na półkę nad głową, gdzie leżał nowiutki iPad. Jego spełnione marzenie, prawdziwe cacko w skórzanej granatowej oprawie. Nawet iPad go … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
1Shares

Życzenia Noworoczne

Wszystkim Czytelniczkom i Czytelnikom moich blogów składam serdecznie ciepłe życzenia szczęścia, zdrowia i pomyślności w Nowym Roku 2013. Ciepło do życzeń czerpię z atmosfery zważywszy na temperatury w Adelajdzie (wtorek czyli dziś): 33 stopnie C, środa: 36, czwartek: 41, piątek: 42, sobota: 31, niedziela: 36, poniedziałek: 41.                        Oprócz ciepła życzę także mądrości, tej najprostszej ale … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
1Shares

Prawie noworoczny wywiad z Przewodniczącym PiS

Koniec roku jest czasem podsumowań. Zebrania myśli, zastanowienia się, gdzie jesteśmy i dokąd zmierzamy. Większość z nas ma swoje własne poglądy, niektórzy wolą kierować się poglądami innych osób, które uważają za przywódcze i wizjonerskie. Przewodniczący PiS, które jest drugą siłą polityczną w Polsce, okazał się osobą otwartą i szczerą. To raczej rzadka cecha u polityka. A … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
7Shares

Upominek świąteczny

Jarek K. z mozołem pracował przy biurku nad strategią swojej partii. Był politykiem, od którego zależały losy kraju. Inni widzą w strategii wizję, która kieruje ich działaniami. Ja jestem konkretny i nazywam rzeczy po imieniu. Chwilę zastanawiał się, po czym napisał na środku dokumentu wielkimi literami: Jak dojść do władzy? Strategia marzeń PiS. Praca była nużąca, lecz … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
15Shares

Wynalazek prochu. Wydanie Świąteczne.

Wiktor od dłuższego czas nie pokazywał się w miejscach publicznych. Zaniepokojony zadzwoniłem do niego. Żył, ale był przytłoczony upałem. Ostatni raz język mi przysechł do podniebienia i nie mogłem mówić. Uratował mnie Kaczyński. Niech Bóg zachowa go w swojej opiece i pozwoli mu rządzić PiS-em przez następne 20 lat. Skąd u ciebie taki entuzjazm do … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares

Kabaret Jaro: Druga prawda o 13 grudnia.

Kuję żelazo, póki gorące. W pośpiechu założyłem kabaret. Otrzymałem telefon z Warszawy z zachętą. Scenariusze pisze dla mnie najlepszy polski scenarzysta, aktor i reżyser kabaretowy J. K. To pseudonim. Facet nie ujawnia imienia i nazwiska ze względu na nadmierne z publiczne zainteresowanie jego osobą. Jaro dokonał wczoraj kolejnej publicznej spowiedzi. Moje internowanie nie będąc internowaniem … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares

Historia 13 grudnia

W parku było 40 stopni C w cieniu. Nie miałem szczęścia, kiedy spotkałem Wiktora. Język przykleił mu się do podniebienia. Nie mógł mówić. Wycharczał tylko: Dzisiaj zostaw mnie w spokoju! Napisz lepiej o Kaczyńskim. On tak ciekawie mówi o 13 grudnia. Oddaliłem się, aby przemyśleć moje uczucia do obydwu bohaterów. Kocham Kaczyńskiego! Jarka oczywiście, żadnego … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares

Ciało w odbiciu lustrzanym. Część 6. Chyba przedostatnia.

Dawno nie widzieliśmy się. Chyba mnie unikałeś? – Wiktor nie powitał mnie ciepłym spojrzeniem. Nie dziwiłem mu się. Mam wyrzuty sumienia wobec ciebie. Nie byłem z tobą w kontakcie od bardzo dawna. Byłem przytłoczony obowiązkami – wyjaśniłem z zażenowaniem i poczuciem winy. To nie jest najlepsze usprawiedliwienie. Każdy tak mówi. Ale muszę przyznać, że liczne … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
1Shares

Ciało w odbiciu lustrzanym. Część 5, jeszcze nie ostatnia. Może i szkoda?

Nie widziałem się z Wiktorem dłuższy czas. Trochę mi go brakowało. Jego relacji o tym, jak radzić sobie z własnym organizmem i cieszyć się dobrym zdrowiem, kondycją i wyglądem fizycznym. Spotkaliśmy się późnym popołudniem w parku, gdzie Wiktor ćwiczył szybki spacer i jogging na zasadzie własnej formuły 50/50. Ja wybrałem się na przejażdżkę rowerową. Przyświecał … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares

Ciało w odbiciu lustrzanym. Część 4.

Strasznie rozgadałeś się, Wiktorze. Zacząłeś od nagości i wszedłeś na politykę. Skracaj się, jeśli możesz. Nagość ma więcej wspólnego z religią niż z polityką. Jak to?. – brwi rozmówcy uniosły się w górę pytająco. A tak. Przypomnij sobie choćby powiedzenie „Nagi jak święty turecki”. Nie rób niepoważnych aluzji do osób świętych, chłopie – Wiktor o … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares

Ciało w odbiciu lustrzanym. Część 3.

Kolejne spotkanie z Wiktorem zaczęło się od rozmowy, jak znani mężczyźni ukrywają swoje mankamenty cielesne. Jeśli chodzi o nieatrakcyjność ciała, to są jeszcze inne rozwiązania, które stosują mężczyźni. Wszystko zależy od pomysłowości, pieniędzy, a także krawca. Podaj mi jakiś przykład, Wiktorze. Mówisz na okrągło, a do mnie najmocniej przemawiają konkrety – zaprotestowałem przeciw niewiele mówiącym, ogólnym … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares

Ciało w odbiciu lustrzanym. Część 2.

Przez kilka dni Wiktor chodził jak struty. Niełatwo było z nim rozmawiać. Usiłowałem pocieszyć go, lecz on zdecydował się pozostać niepocieszony. W odpowiedzi mogłem tylko usłyszeć: Tylko jedno może mnie pocieszyć. To, że mi powiesz, że sam wyglądasz podobnie. Nic nie odpowiadałem na takie podstępne sugestie kierując się praktyczną zasadą brytyjskiego dworu królewskiego: ani nie … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares

Ciało w odbiciu lustrzanym. Część 1.

Wiktor przebudził się ze snu i poszedł do łazienki. Coś go tknęło, tak delikatnie, że pomyślał o pajęczynie. Ale skąd w łazience pajęczyna? Okazało się, że nie było to dzieło pająka, tylko złe przeczucie. Kazało mu spojrzeć w lustro. Zrobił to i pożałował. Był nagi. Nie to jednak wyprowadziło go z równowagi. Problem tkwił w tym, jak … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares

Myślę więc jestem. Poradnik dla nieświadomych. Część 4 i na szczęście ostatnia.

Wracam do rzeczy – ciągnął Wiktor. Kategoria druga obejmuje przypadki osób upośledzonych. Lekarze, którzy potrafią być okrutnie rzeczowi, zaliczają tu idiotów, debili i imbecyli. Nie śmiejmy się z nich, gdyż każdy z nas może znaleźć się w tej grupie. To kwestia czasu, losu i intensywności zaniedbań. Myślisz – rozwijasz się, nie myślisz – schodzisz intelektualnie … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares

Myślę, więc jestem. Poradnik dla nieświadomych. Część 3

Rozpoznanie stanu myślenia i zdrowia psychicznego, o którym mówiłem wcześniej, jest ważne także w relacjach z samym sobą. Każdy prowadzi dialog wewnętrzny – Wiktor spojrzał na mnie z uwagą, zapewne chcąc upewnić się, że nie jestem wyjątkiem. Ponieważ nie zaprzeczyłem, kontynuował. Kiedy mówię do siebie: Ty kretynie, jak mogłeś to zrobić? – twarz Wiktora ożywiła … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares

Myślę, więc jestem. Poradnik dla nieświadomych. Część 2.

Jest kilka kategorii niemyślenia – Wiktor kontynuował wykład-monolog, jedną z czynności, które sprawiają mu ostatnio wyraźną przyjemność. Pierwsza to niemyślenie z lenistwa, praktykowane przez ludzi frywolnie traktujących swoje życie, którzy potrafią myśleć, ale im się nie chce. Wyróżniają się tu osoby naturalnie ospałe, nadużywające mocnych używek (czytaj trunków) oraz niektórzy politycy. Wyraźny nawyk gnuśności myślowej … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares

Myślę, więc jestem. Poradnik dla nieświadomych. Część 1.

Mój dozgonny przyjaciel, Wiktor, podzielił się ostatnio ze mną swymi przemyśleniami nad myśleniem. Nie wiem, co o tym sądzić, gdyż na początku mówił nieco bałamutnie i niewyraźnie. Był poruszony tym, co mówił. Jest on niewątpliwie wyrazicielem silnego obozu osobników, którzy kochają słuchać bardziej siebie niż bliźnich. To taki rodzaj szkodliwie nieszkodliwego narcyzmu. Majwybitniejszym prekursorem tego … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares

Naturalnie chudy burak

Lodówka jest w stanie dostarczyć prawdziwych inspiracji pisarskich pod warunkiem, że odżywiasz się warzywami. Dobrze jest także być spostrzegawczym i żyć pasją poznawania świata. Mnie szczęście dopisało w momencie, kiedy wyjąłem z lodówki puszkę z konserwowymi buraczkami firmy Edgell. Nieoczekiwanie spłynęło na mnie objawienie, którego wcześniej doznał producent oraz dyrektor ds. marketingu tego produktu. Nad … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares

Kawa i alkohol czyli motyw życia. Część druga i ostatnia.

Po raz trzeci wracam do znajomego faceta, Wiktora. Ostrzeżcie mnie, gdybym chciał wrócić do niego po raz czwarty, gdyż byłaby to perwersja lub co najmniej ostrzeżenie przed demencją. W smutne dni Wiktor żywi się kawą, aby utrzymać drętwy umysł i zmagające się z grawitacją ciało w stanie używalności. Stan zapaści bywa tak poważny, że trudno uwierzyć. … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares

Kawa i alkohol. Część pierwsza.

Znam pewnego faceta, który wciąż uczy się, jak żyć. To jest sztuka, jeśli chce się żyć mądrze i szczęśliwie. Aborygeni australijscy od ponad 200 lat szukają formuły swego miejsca w świecie. Szukają i jak dotychczas nie znaleźli nic stosownego. Wracam do faceta. Widzę go nader często, ponieważ mieszkamy blisko siebie. W miarę jak go poznaję, … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares

O pogodzie i pisarstwie

Siedzę przed ekranem komputera i czekam na przypływ inwencji twórczej i energii. Zastanawiam się, jak bardzo jestem związany z naturą, czyli ze środowiskiem naturalnym, pogodą, pożywieniem, powietrzem, wodą, tym wszystkim, co mnie otacza i co konsumuję. Kiedy piszę ten tekst, dzień jest szczególnie zimny i niezwykle wietrzny. Ciśnienie zmienia się nieprzerwanie zważywszy na gwałtowne porywy … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares

Wakacje z przeżyciami

Wakacje nie sprzyjają pisaniu. Prawie oduczyłem się obsługi klawiatury komputera, co przejmuje mnie zgrozą. Korzyścią wypoczynku było jednak nasączenie oczu i duszy wrażeniami, bez których nie można nawet marzyć o pisaniu. Miesiąc wakacji w Polsce poważnie naruszył moje rozumienie świata na odległość. Przed wyjazdem miałem wrażenie, że wiem, co się dzieje w Polsce. Było ono … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares

Przeprosiny i czytnik Kindle

Szczerze i serdecznie przepraszam wszystkich Czytelników blogu za brak wpisów oraz brak wcześniejszej informacji, dlaczego ich nie ma. Od początku sierpnia jestem na wakacjach w Polsce. Dużo podróżuję i często zmieniam miejsce pobytu. Efekt jest taki, że rzadko mam dostęp do komputera i Internetu. Brak mi też notorycznie czasu. Sytuacja ta utrzyma się jeszcze przez … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares

Prywatne lekcje pisania opowiadań. Część 2.

Druga wersja opowiadania „Izabella i Królowa” zachowała te same postacie, zmieniony został natomiast charakter ich interakcji. Usunąłem elementy parodystyczne, wyśmiewające słabości monarchini, te, w których na przykład żartuje ona na temat swojej i nie tylko swojej rodziny. I ta wersja nie okazała dostatecznie dobra, ponieważ opowiadanie straciło pierwotny charakter nie nabywając nowego, lepszego. Powstała nowa … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares

Prywatne lekcje pisania opowiadań. Część 1.

Z natury i zamiłowania jestem samoukiem. Ponieważ mam także doświadczenie nauczania, udzielam sobie prywatnych lekcji. Tym razem pisarstwa. Zintegrowany w jednym ciele nauczycieloucznia kroczę dwiema drogami: studiowania podręczników o pisarstwie oraz popełniania błędów, dostawania cięgów od czytelników i wyciągania wniosków. Problemem nie jest popełnianie błędów; kłopot pojawia się wtedy, kiedy nie wyciągamy z nich wniosków … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares

Recenzja „Babuni” Frederique Deghelt. Świat Książki, Warszawa, 2011. Część 2.

W powieści liczne są fragmenty, które wyjaśniają, w jaki sposób czytelnicy odbierają autora oraz jak treść powieści autora oddziałuje na opinie, zaangażowanie oraz uczucia czytelników w trakcie czytania powieści. Podziwiam artyzm tłumaczenia. Sam jestem tłumaczem i mimo woli szukałem lub po prostu zwracałem większą uwagę na trafność, oryginalność i piękno form językowych. Wprawdzie nie dysponuję … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares

Recenzja „Babuni” Frederique Deghelt. Świat Książki, Warszawa, 2011. Część 1.

Wczoraj zakończyłem czytanie powieści „Babunia”. W trakcie czytania robiłem sobie notatki z myślą o recenzji. Jest to mądra powieść. Będzie ona interesująca w szczególności dla osób piszących, ponieważ przedstawia rozległe obszary świadomości i uczuć czytelnika uruchamiane w trakcie czytania książek. Powieść koncentruje się na relacjach zachodzących między dorosłą wnuczką Jade, która pisze własną powieść, a … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares

O sukcesach pisarskich i statusie pisarza. Część 3 i ostatnia.

Refleksja, jaka nasuwa się przy lekturze biografii pisarzy (niekoniecznie australijskich) powala zdać sobie sprawę, że ludzie są w stanie osiągać sukcesy pisarskie nawet kiedy przeżywają wielkie problemy i tragedie życiowe. Jest to przyczynek do ważnego wniosku dotyczącego osiągnięć pisarzy. Podstawą sukcesu jest solidna, wręcz ciężka praca, wytrwałość i wiara w powodzenie. Bardzo przypadło mi do … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares

O pisarkach australijskich, polityce i sukcesach. Część 2

Tylko jedna z młodszych z pisarek australijskich, Catherine Gaskin, zakwestionowała fascynację komunizmem swoich „koleżanek po fachu” zadając pytanie prowadzącej wywiad: Tak, ale czy one kiedykolwiek doświadczyły komunizmu? Czy kiedykolwiek żyły w komunizmie? Nie zniosłabym życia w społeczeństwie, gdzie każą mi pisać pewne rzeczy lub zamilczeć na zawsze. Gaskin przyznaje, że sama ma “bardzo socjalistyczne” skłonności, ponieważ … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares

O biografiach, pisarkach i polityce. Część 1.

Nigdy nie lubiłem biografii. Może dokładniej, nie interesowały mnie one. Nie była to chyba zbyt mądra postawa. Być może każdy musi dojrzeć do zrozumienia, co jest naprawdę ciekawe i pasjonujące w literaturze. Dwie sprawy są święte dla pisarza: pisanie i czytanie. Wytrwałe, uparte i aktywne pisanie o tym, co nurtuje pisarza i co sobie zamierzył … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares

Dry Creek Story. Opowiadanie Część 2.

Zwierzę i człowiek przypatrywali się sobie niby rycerze, którzy z dala oceniają się swoje siły przed śmiertelnym starciem. Byk pierwszy rozpoczął marsz naprzód, bez pośpiechu, ale też nie ociągając się. Być może drażnił go człowiek przypatrujący się z oddali, a może chciało sprawdzić, co to za dziwna istota śmie stać mu na drodze. Lou na początku trwał … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares

Dry Creek Story. Opowiadanie Część 1.

Maszerując wzdłuż potoku Lou instynktownie szukał obrazów, kształtów, kolorów, świateł i cieni. Tego dnia malarzowi wszystko rozmazywało się w oczach, jego mózg nie rejestrował niczego godnego uwagi. Wilgoć wisiała nad potokiem. Od czasu do czasu padał prawie niezauważalny drobniutki deszcz. Dry Creek wypełniały spienione, bulgoczące smugi ciemnej wody obijającej się o kamienne bloki, które kilkanaście metrów … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares

Bohaterowie i bohaterki powieści

Skąd pisarze czerpią wzory postaci, które czynią bohaterami i bohaterkami swoich powieści? Jak stworzyć interesującą postać, pozytywną lub negatywną, przemawiającą do czytelnika? Nancy Cato, pisarka australijska urodzona w Adelajdzie (1917 – 2000), czerpała wzory postaci do swoich książek ze swojej biografii. W niejednej z jej postaci był element biograficzny. Pisarka uważała, że jest to nieuniknione. … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares

Jak pisać? Mieć coś ważnego do powiedzenia

Od kilku tygodni czytam z uwagą i autentycznym zainteresowaniem książkę autorstwa Giulii Giuffre, dziennikarki, zatytułowaną „A Writing Life”, który to tytuł (znając treść książki) przetłumaczyłbym na polski język jako „Życie pisarki”. Jest to zbiór wywiadów z 16 pisarkami australijskimi starszego pokolenia (książka została wydana w 1990 roku). Jedna z pisarek, Helen Heney, co jest nader … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares

Jak pisać opowiadanie, powieść, książkę?

To fascynujący i ogromnie obszerny temat. Każdy pisarz ma własne wyobrażenia, jak być twórczym i skutecznym w procesie tworzenia utworu. Umówmy się, że chodzi nam o powieść, najbardziej obszerne przedsięwzięcie, którą w zamierzeniu chcielibyśmy widzieć w postaci książki drukowanej albo elektronicznej (e-booka). Zacznę ab ovo, czyli od początku, jak mawiali starożytni Rzymianie. Są dwa style … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares

Jak wydać książkę? Książka drukowana czy e-book?

Decyzja o sposobie wydania (publikacji) własnej książki nie jest prosta. Za wydaniem książki w formie drukowanej przemawia tradycja wydawnicza i czytelnicza. Rynek książek drukowanych jest wielokrotnie większy niż książek elektronicznych, w Polsce i na świecie. Czytelnicy w zdecydowanej większości preferują czytanie tradycyjnej książki; mają przyjemność trzymać ją w ręku, dotykać, czuć jej zapach, widzieć ją na … Dowiedz się więcej

Przekaż dalej
0Shares