Objawienia są trwałym zjawiskiem parlamentarnym – autorytatywnie stwierdził Przewodniczący Parlamentarnej Komisji ds. Tajemnych, w skrócie PKT. Jego wysoka i chuda postać górowała nad członkami komisji zebranymi dla oceny faktu znalezienia skrzydła samolotu na wycieraczce. Wyszedłem rano z mieszkania, aby zobaczyć, … Czytaj dalej
Przekaż dalejArchiwa tagu: fikcja polityczna
Miniopowiadanie: Mroczna historia życia Jara Jarosławowicza
Jar Jarosławowicz już od dziecka pożądał władzy. Kiedy inne maleństwa umilały sobie czas zabawkami, on śmigał na rowerku po „Parku Marzeń” w poszukiwaniu metod panowania nad światem. Z ambitnego dziecka wyrósł wkrótce dzielny młodzieniec, który dzięki wytrwałym ćwiczeniom ze sztangą … Czytaj dalej
Przekaż dalejObjawienia Św. Antoniego od Wybuchów
Wiktor, mój przemiły sąsiad i wieloletni przyjaciel, wpadł do mnie jak bomba, aby zrelacjonować najnowsze wydarzenia. Był spocony z wrażenia i ciężko dyszał. Śpieszył się. Wiesz co? – krzyknął z entuzjazmem, który kazał mi zamilknąć i zamienić się w słuch. … Czytaj dalej
Przekaż dalejPokażmy się!
Prawo i Sprawiedliwość jest moją najulubieńszą partią. Była, jest i będzie, o ile nie umrze wskutek nagłego wypadku przy pracy. Wszyscy umierają, partie również. Tu pragnę jednak uspokoić czytelników: wszystkie partie, ale nie PiS, ponieważ jest to partia z wigorem. … Czytaj dalej
Przekaż dalejPralnia pana Kacza
Na osiedlu pojawiła się nowa pralnia: ściany w kilku kolorach, duże zachęcające wejście, wewnątrz zapach „Persilu” z wyciągu z eukaliptusa egzotycznie pomieszany z lawendowym zapachem „Silvana” do zmiękczania bielizny. Wszystko było nowe z wyjątkiem właściciela, Józefa Kacza, do którego należy … Czytaj dalej
Przekaż dalejWybujałość seksualna. Część 2 (ostatnia).
Kontynuacja rozmowy na wybujałości pogłębiła moje zrozumienie polityki i natury ludzkiej. Premier Miller mówił o szorstkiej przyjaźni z Prezydentem Kwaśniewskim czyli o uczuciach między mężczyznami. Zadaję sobie pytanie, jak rozumieć szorstkość w tym przypadku – zgrabnie komentował, interpretował i pytał Wiktor. Imponował … Czytaj dalej
Przekaż dalejPrzerywnik literacki. Antoni Macierewicz, aktor szekspirowski. Część 2 i ostatnia.
Złożoność sztuki, postaci i czasów Antoniego Macierewicza wymaga komentarza. Dramat rozgrywający się na naszych oczach nie musi prowadzić do wniosku, że polskie aktorstwo polityczne jest wyrazem załamania się zdrowia psychicznego trzydziestu procent zbiorowości poselskiej. Tu nie chodzi o nich, ale … Czytaj dalej
Przekaż dalejPrzerywnik literacki. Wyższa moralność.
Moralność ministra Gowina przerosła jego samego, choć jest to mąż stanu wysoki i dorodny pod każdym względem. Minister obudził się rano i od razu sprawdził w wiadomościach telewizyjnych, czy nadal jest jeszcze w PO. Zaraz potem upewnił się, czy przypadkiem … Czytaj dalej
Przekaż dalejPrzerywnik literacki. Szekspirowskie „Bić czy nie bić”.
Lokomotywa polskiej polityki rwie naprzód jak koń wyścigowy o rozdmuchanej wyobraźni. Wie, że jak przegra, to do rzeźni, a jak wygra, to dobra emerytura i obrok. Kierunek lokomotywy to Nowa Europa, gdzie zwycięzców witać będą girlandy, zaszczyty, tytuły, duże pieniądze … Czytaj dalej
Przekaż dalejPrzerywnik literacki: Poranne rozważania dziadowsko-filozoficzne. Odcinek 2 (ostatni).
Zdarzyło mi się już tyle razy, że nie mogłem kupić chleba, za którym przepadam, że wstrzymując język za zgłodniałymi zębami zapytałem piekarkę: Dlaczego nie pieczecie więcej, skoro ludzie do godziny 9.30 wykupują cały ten chleb? Nigdy nie wiadomo, ile oni … Czytaj dalej
Przekaż dalejPrzerywnik literacki: Republika Kokosza. Część 2 (ostatnia)
Przed rozpoczęciem posiłku zamiast modlitwy zagaił gospodarz przyjęcia. Znamy się jak łyse konie… Czy wiecie, dlaczego konie są łyse? – zapytał zagadkowo zapewne po to, aby popisać się znajomością zoologii i sprawić przyjemność ministrowi rolnictwa. Koń jest bliższy duszy ministra-rolnika … Czytaj dalej
Przekaż dalejPrzerywnik literacki. Republika Kokosza. Część 1.
Po zakończonej sesji parlamentarnej wychodzących z budynku posłów filigranowa stewardessa kierowała do autobusu. Jej radosna dziecięca buzia z lekko skośnymi oczami wskazywała na wschodnie pochodzenie. Gdzie ja jestem? Co ja tu robię? – zapytał poseł, który zdezorientowany szybkim zakończeniem sesji, … Czytaj dalej
Przekaż dalejReguły gry. Opowiadanie “political fiction”. Odcinek 19 (ostatni): Finał
Sędzia publicznie ogłosił wyrok na stadionie. Podniósł czerwoną kartkę i wskazał ręką Kaczana. Za chwile powtórzył tę samą czynność w stosunku do Słabosilnego. Asystent Sędziego dodatkowo poinformował o decyzji przez megafon. Była to ceremonia ascetyczna w wymowie jak wystąpienie teatralne … Czytaj dalej
Przekaż dalejPrzerywnik literacki. Pochówek w Sejmie.
W Sejmie odbyła się wczoraj smutna uroczystość. Wprawdzie nie dla wszystkich smutna, ponieważ ludzie są dziwni; kiedy jedni płaczą z żalu, inni płaczą z radości gotowi nawet upić się, aby dłużej przeżywać chwile uniesienia. Był to pogrzeb. Nie było to oczywiste od … Czytaj dalej
Przekaż dalejReguły gry. Opowiadanie “political fiction”. Odcinek 18: Wyrok
Sędzia miał już dosyć przepychanek, niesubordynacji, łamania reguł gry. Szalę przeważyło wydarzenie, którego nikt się nie spodziewał. Sędzia nie słyszał wymiany słów, ale widział doskonale brutalny akt napaści kapitana drużyny Nowych Kreacjonistów na kapitana drużyny Ewolucjonistów, bokserskiej reakcji tego drugiego … Czytaj dalej
Przekaż dalejReguły gry. Opowiadanie “political fiction”. Odcinek 17: Rozliczenia. Część 2.
Zapadła grobowa cisza. Pierwsi zareagowali ochroniarze Kaczana, którzy bez wahania podjęli starania ukrycia go przed rychłą zemstą ze strony ludzi Premiera. Byli przekonani, że w ich najbliższym otoczeniu znajdują się tajni agenci a może nawet i płatny zabójca wynajęty przez … Czytaj dalej
Przekaż dalejReguły gry.Opowiadanie “political fiction”. Odcinek 17: Rozliczenia. Część 1.
Zderzenie konia i jeźdźca z murem było jak potężne tsunami uderzające w mikroskopijną powierzchnię materii, która przeszła do historii pod nazwą pomnika. Tysiące osób z napięciem śledziło rozgrywający się dramat. W pierwszym momencie zapadła martwa cisza, aby za chwilę wybuchnąć … Czytaj dalej
Przekaż dalejReguły gry. Opowiadanie “political fiction”. Odcinek 16. Przemówienie. Część 2.
Kaczan odwrócił się tyłem do pomnika i przemówił. Pragnął, aby słyszano go wszędzie, także w miejscach oddalonych od punktu niezwykłego wydarzenia, mówił więc donośnym głosem. Jego niezwykłe oblicze zjednywało mu zwolenników; prawie nie otwierał ust jak nauczyciel angielskiego z dawnych … Czytaj dalej
Przekaż dalejReguły gry. Opowiadanie “political fiction”. Odcinek 16: Przemówienie. Część 1.
Na murze pozostały wyraźnie odciśnięte kształty głowy konia i jeźdźca. Próba uniknięcia przeszkody w ostatniej chwili przyniosła nieoczekiwany efekt. Obydwie głowy ujęte były z profilu, nie en face, przez co rzeźba nabrała niezwykłych kształtów i wartości artystycznej. Na pierwszym planie … Czytaj dalej
Przekaż dalejReguły gry. Opowiadanie “political fiction”. Odcinek 15: Szarża
Naprzeciwko, choć w znacznej odległości, skoncentrowanej drużyny Ewolucjonistów widoczna była pomnikowa postać byłego premiera Kaczana na masywnym koniu. Jeździec wyglądał na lekko wstawionego; dyszał ciężko z żądzy bezwzględnego i ostatecznego rozprawienia się ze swoim dozgonnym przeciwnikiem Słabosilnym i jego poplecznikami. … Czytaj dalej
Przekaż dalejReguły gry. Opowiadanie “political fiction”. Odcinek 14: Harcownicy
Akcja na stadionie rozwijała się stopniowo i to równocześnie w kilku miejscach. Zapoczątkowały ją utarczki harcowników połączone z okrzykami, oskarżeniami i wyzwiskami. Byli to jeźdźcy reprezentujący sporty konne, którzy poczuli się nagle jak rycerze na stepach Ukrainy pragnący pokazać swoją dumę … Czytaj dalej
Przekaż dalejReguły gry. Opowiadanie “political fiction”. Odcinek 13: Krytyka władzy
No dobrze – sędzia zdecydował się zmienić temat, aby przerwać kolejną tyradę pomocnika. A ci drudzy, ci, którzy są przy władzy. Co to za ludzie? Czy ich przywódca, Słabosilny zwany także Tasakiem, też trzyma ich za mordę? Pseudonim wskazywałby, że … Czytaj dalej
Przekaż dalejReguły gry. Opowiadanie “political fiction”. Odcinek 12: Ojciec
Ojciec? Czyj ojciec? To tylko pseudonim. To bardzo religijna i bajecznie bogata osobistość. Tak, właśnie osobistość – głos i oczy Szczerbatego świadczyły o powadze jego oświadczenia oraz szacunku dla osoby Ojca. Prawdziwy Krezus. Uniwersytety, stocznie, wytwórnie filmowe, złoża gazu, stacje … Czytaj dalej
Przekaż dalejOd autora
Od początku roku publikuję w odcinkach opowiadanie „Reguły gry” z gatunku fikcji politycznej. Opowiadanie jest wyrazem wyobrażenia autora, jak może rozwinąć się sytuacja polityczna kraju, gdzie ma miejsce dziwna (a może tylko nietypowa) rywalizacja między obozem rządzącym a opozycją. Jeśli … Czytaj dalej
Przekaż dalejReguły gry. Opowiadanie “political fiction”. Odcinek 11: Nowi Kreacjoniści
Podniecony głos pomagiera wyrwał sędziego z nastroju uniesienia. Skoncentrował się. W głębi równiny po prawej stronie jest najwięcej akcji. Czy widzi pan, panie Sędzio, tego niskiego, krępego faceta siedzącego na czarnym koniu? – Szczerbatemu udzieliło się napięcie rozwijającej się akcji. … Czytaj dalej
Przekaż dalejReguły gry. Opowiadanie “political fiction”. Odcinek 7: Włamanie
Stukanie w drzwi obudziłoby zmarłego. Właściwie nie było to stukanie, ale łomotanie. Czego oni chcą o tej porze? Przecież to środek nocy! – Sędzia budził się z głębokiego snu. Późno położył się spać i marzył o długim śnie, nieprzerywanym przez … Czytaj dalej
Przekaż dalejReguły gry. Opowiadanie “political fiction”. Odcinek 4: Powrót
Na wysprzątanej klatce schodowej Rokpol poczuł nagle, że tam, w parku, stał się nieczysty. Wzburzone niedawnymi wydarzeniami myśli kotłowały się w jego głowie. Poczuł się głupi i nędzny. Jestem Hindusem z najniższej kasty społecznej – mamrotał do siebie niezrozumiale. Jestem … Czytaj dalej
Przekaż dalejReguły gry. Opowiadanie “political fiction”. Odcinek 3: Posterunek
Rokpol podniósł się z ziemi. Odczuwał ból w każdej cząstce ciała, szczególnie szyi. Powoli doszedł na brzeg stawu i przejrzał się w wodzie. Widział tylko odbicie niewyraźnej, poplamionej twarzy. Dotknął jej w kilku miejscach. To chyba krew, pot i ziemia – … Czytaj dalej
Przekaż dalej