Wiktor, mój przemiły sąsiad i wieloletni przyjaciel, wpadł do mnie jak bomba, aby zrelacjonować najnowsze wydarzenia. Był spocony z wrażenia i ciężko dyszał. Śpieszył się.
Wiesz co? – krzyknął z entuzjazmem, który kazał mi zamilknąć i zamienić się w słuch.
Antoni Macierewicz siłą wypchnął z mego serca Jarosława Kaczyńskiego, aby zachwycić mnie i myślącą część kraju trzema nowymi „Ekspertami od Sprawy Smoleńskiej”. Ich kwalifikacje i doświadczenia umocniły mnie w przekonaniu, że wiedza jest pochodzenia nieziemskiego.
Jak to nieziemskiego? – zdumiałem się.
Nieziemskiego pod warunkiem, że wierzysz w proroka Macierewicza, który nawiedzają objawienia i cudowne wizje – dokończył Wiktor. Jego geniusz jest nie z tego świata; on jest tak nadzwyczajny, jak nadzwyczajna jest wiedza jego ekspertów.
Skąd znacie się panowie na wypadkach lotniczych? – zadano pytanie ekspertom w prokuraturze, do której Antoni Macierewicz doniósł, że ukrywają ważną wiedzę przed narodem. To naiwnie proste pytanie rozśmieszyło ekspertów i wywołało lawinę odpowiedzi. Przekrzykiwali się jeden przez drugiego: z analizy zawaleń budynków w Afryce w trakcie wielkiego trzęsienia ziemi …z obserwacji silników i skrzydeł w czasie lotu pasażerskim samolotem nad Jeziorem Bajkał … z obserwacji wybuchających stodół po II Wojnie Światowej w trakcie pokazu filmu  „I ja tam byłem”.
Chłopie! – przyjaciel zawołał radośnie w moim kierunku. Cokolwiek nie dopisałbyś do listy doświadczeń i wiedzy ekspertów Macierewicza, umocnia tylko moją wiarę w ich kwalifikacje. Nigdy nie słyszałem o lepiej przygotowanych rzeczoznawcach lotniczych. Poruszyli mnie głęboko. Oglądając na ekranie nagie profesorskie ciała naukowe, które bezwstydnie obnażyli przed społeczeństwem, upadłem na kolana i zawołałem: Boże, błogosław im, albowiem wiedzą, co czynią! Naprawdę to chyba jednak nie wiedzieli, gdyż przecierali niezbyt czystymi rękami swoje niewinne oczy, które nigdy nie widziały kodeksu etyki ani nie słyszały o moralności.
Panowie Eksperci! – w pewnym momencie nie wytrzymałem, zerwałem się i krzyknąłem z wielkim strachem o ich losy. Nie idźcie do spowiedzi do kościoła, bo nigdy nie zakończycie pokuty! Spowiadajcie się tylko u Św. Antoniego od Wybuchów, który zwolni was od krzywoprzysięstwa i uchroni przed zapadnięciem się ziemi pod wami! On jest w stanie to uczynić! – rzekł Wiktor z przekonaniem i zamilkł z wyczerpania. Dyszał ciężko.
Ja, Wiktorze, jestem wdzięczny Bogu za powołanie do służby parlamentarnej Antoniego Macierewicza, który w nadzwyczajnie pięknym stylu pcha żaglowiec „PiS” w kierunku skał równie twardych jak jego pancerna głowa. Módlmy się, aby wiatry mu sprzyjały.