Zezwierzęcony świat sportowej groteski

Na Syberii zeszłej zimy były takie śniegi, że dwie ciężarówki z alkoholem utknęły w zaspach i kierowcy przezimowali w przydrożnej knajpie grzejąc się wódką. W międzyczasie przyłączył się do nich trzeci i pili dalej. Kiedy nastały wiosenne roztopy, wyszli na słoneczko i wtedy zobaczyli, że ten trzeci to był niedźwiedź.

Iwan Iwanowicz, sam też niejasnego pochodzenia, przeprowadził z nim wywiad.

– Pochodzę ze Wschodu, tego Zachodniego – wyjaśnił Niedźwiedź.

– I co tam u was? – skąpo zapytał Iwan.

– Nic, panie, polityka. Ale wielka.

– Ale konkretnie, jaka?

– Mamy drugiego premiera. Obiecujący, smukły, prężny gospodarczo, jak nabierze w płuca powietrza, to aż świece gasną, bo brakuje tlenu w otoczeniu. Zdolny chłop. Zawarł właśnie nowy sojusz z Węgrami, czyli Bratankiem, cztery razy mniejszym od nas, ludzi 10 milionów, PKB 13.000 USD na głowę. A my mamy prawie 38,5 milionów ludzi i PKB też 13.000 USD na głowę. Czy to nie fantastyczne, że mu pomagamy?

– A nie byłoby lepiej szukać sojuszu z Niemcami, 82 miliony ludzi, PKB 42.000 USD na głowę lub mniejszą Francją, 67 miliony ludzi i PKB 38.000 USD na głowę?.

– Nie, nie mogliśmy, bo to głównie z nimi gramy mecz. Musimy im dokopać. I pewno nam się uda. – Niedźwiedź chełpił się szarpiąc kudły na wielkiej głowie i pociągając co nieco z buteleczki dla dodania sobie wigoru.

Iwan Iwanowicz, sam niejasnego pochodzenia, popatrzył na niego z niepokojem.

– Jest Nowy Rok to piję. A co, nie wolno!? – śmiało zagrał Niedźwiedź.

Nikt się nie sprzeciwił, bo jest Nowy Rok i wszyscy czekają na nowe mecze, niespodzianki, obietnice, prezenty i ostateczny dobrobyt.

Przekaż dalej
0Shares

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *