Wczoraj byliśmy zaproszeni do przyjaciół na wspólną Wigilię, dzisiejszy dzień, pierwszy dzień Bożego Narodzenia, jest spokojniejszy. W święta chyba nikt nie pisze i nie czyta emaili. Moja skrzynka poczty elektronicznej jest pusta w wyjątkiem jednego czy  drugiego spamu. Ich twórcy pracują bez wytchnienia. Prawdziwi „workaholics”.

Mam więcej czasu na przemyślenia. Stopniowo rozwijam fabułę i tworzę główną postać zamierzonej powieści o charakterze tragedii kryminalnej. Nie wiem jeszcze, w jakim stopniu będzie ona tragedią i kryminałem; te kwestie dają się stopniować. Do głowy przychodzą mi drobne szczegóły jak na przykład nazwisko bohaterki powieści. Jest to sprawa nie bez znaczenia, gdyż imiona i nazwiska mają swoje własne znaczenie i życie.

Teraz coś – że tak napiszę – z innej beczki. Około dwóch tygodni temu na pierwszej stronie największej lokalnej gazety adelajdzkiej „The Advertiser” zamieszczono zdjęcie i artykuł: „Poznaj nowoczesną rodzinę Penny”. Chodzi o Penny Wong, Minister Finansów Rządu Federalnego. Jej partnerka życiowa Sophie Allouache urodziła dziecko,  dziewczynkę. Zapłodnienie nastąpiło dzięki technice in vitro, dawcą spermy był anonimowy mężczyzna, którego jednak znają  i wybrały obydwie panie. Penny Wong odegrała kluczową role w niedawnym kongresie Partii Pracy, gdzie zdecydowano większością głosów o przyjęciu instytucji małżeństwa między osobami tej samej płci. Parlament wkrótce ma podjąć w tej sprawie odpowiednią decyzję. O wydarzeniu w damskiej rodzinie pani Wong można przeczytać ze wszystkimi szczegółami na dwóch stronach gazety.

Bycie homoseksualistą lub lesbijką nie jest dzisiaj w Australii sprawą wstydliwą. Wręcz przeciwnie, jak ilustruje to przykład pani Wong, życie prywatne takiej osoby może być powodem nieukrywanej dumy i satysfakcji. Mieszkańcy Australii publicznie nie wyrażają opinii negatywnych o osobach o odmiennych zainteresowaniach seksualnych; byłoby to uznane za „politically incorrect” (politycznie niestosowne).