Dzisiaj znowu spotkaliśmy się w supermarkecie. Jest nas już mała grupka. Wygospodarowaliśmy sobie miejsce, skromne, schludne, ale własne, że tak powiem, bo przecież należy do sklepu, między proszkami do prania a warzywami.

– Ładnie pachnie i zdrowo – podsumowała pani Zuza. Jest księgową o wrażliwości estetki, zorientowanej na czystość i zdrowe jedzenie. Wszyscy są za takim postępowaniem, choć nikt nie wypowiada się głośno.

Tematy podejmujemy spontanicznie, nasuwają się same. Postanowiliśmy być twórczy, dyskutować i rozwiązywać problemy ludzkości.

– Przed wszystkim okolicznej – zastrzegł się pan, który w szczegółach dopiero nam się przedstawi. Wygląda jak połączenie kobiety i mężczyzny. Przyznał się tylko, że jest transseksualistą. Powiedział o sobie niewiele. Uznaliśmy to za ciekawe. Obiecał, że powie więcej o tym, jak bolesna jest droga walki o własną tożsamość.

– Rodzisz się z ciałem dziewczynki, ale chcesz być chłopcem. Nie chcesz być kobietą, chcesz być mężczyzną. I od razu masz pod górę, zupełnie jak Syzyf, mordujący się z wielkim głazem.

– Co mamy do zaoferowania światu? – Padło pytanie, kiedy skończył, zaskakując nas, ale nie na długo. Kwestię pomógł rozwiązać szczuplak, gdzieś tu mieszka w pobliżu, bo twarz wydaje mi się znajoma. Jest intelektualistą. Rozpoznaję to po wychudłej, bladej twarzy, ostrym nosie i okularach w złotych ramkach, potwierdzających, że jest nad wyraz rozbudzony umysłowo i myśli za trzech. Skojarzył mi się z tęczą. To zjawisko atmosferyczne ostatnio mnie prześladuje, chyba przenika z ekranu telewizyjnego. Chciałem to powiedzieć, ale ugryzłem się w język; mam dłuższy jeden kieł, co mi czasem dokucza a czasem pomaga.

Na pytanie „Co mamy do zaoferowania światu?” odpowiedział krótko, marszcząc okulary na nosie:

– Think globally, act locally.

Zamurowało nas. Tyle myśli w jednym zdaniu! Nawet nie zdaniu, ale równoważniku zdania!

– W równoważniku zdania nie ma orzeczenia – wyjaśniłem i poczułem się lepiej, że i ja coś wnoszę do dyskusji.

Jego wypowiedź i nasze zamurowanie to dobra oznaka, wiemy już, jak podchodzić do problemów. Widzimy ich wiele, w supermarkecie, w ludziach, na ulicy a nawet okolicznych lasach.

– Chciałoby się przekląć z rozpaczy, albo splunąć, tyle tego jest – myślę.

Wyczerpane.pl:  https://www.wyczerpane.pl/cztery-portrety-cudze-i-jeden-wlasny.html

Empik:  https://www.empik.com/cztery-portrety-cudze-i-jeden-wlasny-tequila-michael,p1233810161,ksiazka-p