Kuję żelazo, póki gorące. W pośpiechu założyłem kabaret. Otrzymałem telefon z Warszawy z zachętą. Scenariusze pisze dla mnie najlepszy polski scenarzysta, aktor i reżyser kabaretowy J. K. To pseudonim. Facet nie ujawnia imienia i nazwiska ze względu na nadmierne z publiczne zainteresowanie jego osobą.

Jaro dokonał wczoraj kolejnej publicznej spowiedzi.

Moje internowanie nie będąc internowaniem było ciężkim internowaniem. Cierpiałem bardziej niż ci, którzy byli internowani.

To właściwie był pan, czy też nie był pan, internowany? Dziennikarze potrafią być wścibscy.

Powiem otwarcie. W nocy z wczoraj na dzisiaj mój pogląd zmienił się, choć w istocie to się nie zmienił. Boleśnie odczułem to, co powiedziałem wczoraj o więźniach politycznych w Polsce. W okresie internowania sam byłem więźniem politycznym. Wiadomo oczywiście, kto nas wsadzał do wiezienia. Wszystkiemu jest winien obecny polski rząd, który dla mnie nie jest rządem. Jest niedemokratyczny i niepolski. Dziwię się, że prezydent ostro nie skrytykuje tego rządu. Moja partia wystąpi do władz USA, Unii Europejskiej i ONZ, aby interweniowali. Już raz wystąpiliśmy o pomoc w ujawnieniu prawdy o katastrofie lotniczej i osiągnęliśmy powodzenie.

Jak to? Przecież Amerykanie nic nie zrobili w tej sprawie.

Jest pan źle poinformowany. Dzięki wsparciu administracji amerykańskiej odkryliśmy na szczątkach pozostałych z katastrofy ślady prochu. To niezbity dowód, że to polski rząd przygotował zamach.

Jak to?

To był przecież samolot rządowy.

Wróćmy do internowania. Pańskie internowanie pasjonuje wszystkich, ponieważ jest tak tajemnicze.

Nie ma tu żadnych niejasności. Internowałem się sam. Nigdy nie przeżyłem niczego cięższego. Pokój w domu zamieniłem na celę. Wybrałem ten najmniejszy. Marzłem tam. To była prawdziwa Syberia. Z trudem wywalczyłem u strażnika pryczę i koc. On zadbał o to, aby jak najszybciej zakratować okno i pozbawić mnie tego ostatniego skrawka wolności.

Pamięta pan może nazwisko tego strażnika?

Oczywiście, jakże mógłbym nie pamiętać. Jaro K. Przecież to było samo samointernowanie. Pamiętam również nazwisko naczelnika więzienia. Też Jaro K. Nigdy im nie wybaczę im okrucieństwa, bezmyślności i znęcania się nade mną. Internowanie złamało mi życie.

Chyba nie całkiem. Wygląda pan na dobrze odżywionego, choć nieco blado. Szczerze mówiąc, wygląda pan jak syn młynarza.

Co pan tu robi jakieś głupie aluzje? W mojej rodzinie nikt nigdy nie był młynarzem, choć wiem, co to za zawód, bo młyn raz widziałem. A to, że jestem blady, to normalne. Pracuję dużo po nocach. Robię wszystko dla dobra ojczyzny.

Jest pan blady, bo pozostaje pan w cieniu. Nawet, kiedy wychodzi pan na dwór.

To insynuacje.

Mam na myśli to, że na dworze jest pan w cieniu kilkunastu wynajętych ochroniarzy.

Może i w cieniu, ale na świeczniku. Pan tego i tak nie zrozumie, bo pan jest za młody. I nie wygląda pan na prawdziwego Polaka.

A kto decyduje o tym, kto jest, a kto nie jest prawdziwym Polakiem?

Jak to kto? Ja o tym decyduję!