Piszę po Świętach Bożego Narodzenia, czyli na trzeźwo, bez widoku krzywej mordy karpia. Dzięki temu wyraźniej widzę przyszłość. Jest różowa.

Mijający rok oceniam dobrze. Mamy osiągnięcia. Mnie najbardziej podobało się zwolnienie 90 generałów, niezakupione helikoptery oraz dotacje na wyrąb Puszczy Białowieskiej, jakie Unia nam obiecała. Ileż to zaoszczędzonych pieniędzy! Nie dziw, że nasza gospodarka rozwija się tak szybko. Jeśli chodzi o tempo rozwoju, to jesteśmy podobno na 14 miejscu w Europie. To nieźle, bo jakiś szczupły medalista w okularach straszył mnie w telewizji, że rozwijamy się najszybciej w Europie. To byłoby niebezpieczne.

W prasie znalazłem tekst o Japonii, który wezbrał we mnie uczuciem patriotycznej radości. Cytuję: „ … honorowy kodeks bushido, koncentrat konfuncjanizmu, zen i szinto, który niczym samurajski miecz ciosał dusze Japończyków całe dziesięć wieków i do dziś jest ich moralnym i mentalnym kompasem. Uczciwość, grzeczność, czystość, skromność, pracowitość, solidarność i lojalność – cnoty bushido są cechami Japończyków”.

– To tak jak i u nas – pomyślałem. Teraz wiem, dlaczego tęskniliśmy za drugą Japonią. Jesteśmy zdumiewająco podobni do nich. Nie wiem tylko, czy oni też mają tyle dumy narodowej i tak nie lubią być na kolanach jak my. 

Rok 2018 według horoskopu chińskiego to rok Psa, żywiołu Ziemi. Cytuję: „Rok Psa jest czasem przyjaźni oraz zacieśniania kontaktów międzyludzkich. To także czas współpracy i okazywania większej tolerancji sobie nawzajem. Teraz staniemy się bardziej wrażliwi, dzięki czemu wiele dotychczasowych nieporozumień oraz konfliktów może zostać zażegnanych. Wystarczy jedynie odrobina dobrej woli”.

Brzmi to bardzo zachęcająco. Liczę na rok Psa.

Podsumowując, jest nieźle, będzie jeszcze nieźlej, może nawet jeszcze lepiej. Tego oczekuję od losu, czyli łaski pańskiej, która – jak mówi przysłowie – na pstrym koniu jeździ. Ponieważ u nas dysponentem łaski pańskiej jest rząd, rok 2018 napawa mnie optymizmem.

Może jeszcze coś na ten temat napiszę. Radości nigdy za dużo.